Surowce wtórne - nazywane także odpadami i surowcami powtórnego zagospodarowania, powstają jako efekt uboczny procesów produkcji i dystrybucji (w tym przemieszczania i składowania). Zwroty mogą natomiast wynikać przede wszystkim z wad produktów, nadwyżek (określanych także mianem towarów wolno rotujących), dostarczenia niewłaściwych towarów odbiorcy. Należy w tym obszarze wyróżnić także przepływy produktów zużytych, które mogą stać się surowcem wtórnym lub także podlegać likwidacji, podobnie jak odpady.

Ze względu na charakterystykę przekazywanych obiektów działalność w zakresie zagospodarowania odpadów i surowców wtórnych w przedsiębiorstwie powinna być przede wszystkim traktowana jako element zorganizowanego w skali gospodarki całego kraju systemu powtórnego zagospodarowania oraz utylizacji odpadów. Odbiorcami mogą być w tym przypadku dostawcy produktów, jednak przede wszystkim są to określone jednostki wyspecjalizowane w utylizacji lub przetwarzaniu. Pomiędzy odbiorcami a dostawcami mogą również funkcjonować przedsiębiorstwa pośredniczące uprawnione do gromadzenia i przekazywania określonych rodzajów pozostałości.